Listopad to miesiąc szczególnej pamięci o zmarłych, która jest wyrazem naszej wiary w życie wieczne i potrzeby wdzięczności Bogu za tych, którzy odeszli już do wieczności. Święto Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny to czas wspomnień o tych, których już nie ma między nami. Wspomnijmy więc nauczycieli i pracowników oświaty naszej szkoły, którzy na przestrzeni lat w tej placówce cierpliwie i wytrwale przekazywali swoja wiedzę, doświadczenie i sprawiali, że kolejne pokolenia młodzieży mogły wyruszać w świat po nowe wyzwania. Podarujmy im w te wyjątkowe dni chwilę wspomnień, zadumy.
Pamięć o nich sprawi, że staną się oni nieśmiertelni, bo przecież gdy istniejemy w pamięci choć jednego człowieka , nadal „ żyjemy”.
Wypominki to szczególna pamięć o zmarłych. Polegają na wyczytywaniu imion i nazwisk osób nieżyjących. Zanoszone są za nich też modlitwy i śpiew. Tradycja sięga X wieku. Kościół nieustannie powierza w modlitwie zmarłych, gdyż droga do wiekuistego odpoczynku jest, dzięki Miłosierdziu Boga, zawsze otwarta. Jan Paweł II w rozważaniach na „Anioł Pański” w listopadzie 2003 roku powiedział: „Modlitwa za zmarłych jest ważną powinnością, bowiem nawet jeśli odeszli w łasce i w przyjaźni z Bogiem, być może potrzebują jeszcze ostatniego oczyszczenia, by dostąpić radości nieba”
Wypominki są wyrazem miłości i jedności całego Kościoła: pielgrzymującego na ziemi i tego, który przeszedł już granicę śmierci. Pisząc imiona zmarłych na kartkach wypominkowych, a następnie je odczytując, wyrażamy wiarę, że ich imiona są zapisane w Bożej księdze życia. Znaczenie wypominek jest tym większe, że podobnie jak w starożytności, tak i dzisiaj, związane są one z Eucharystią.
"Przemijamy. Stare ustępuje miejsca nowemu, w ten sposób świat posuwa się naprzód. Ale pamiętajmy o tych, którzy odchodzą - ta pamięć daje im nieśmiertelność" (Rafał Kosik)
Opracowała Alina Graj